Gemeente LONTZEN
Lontzen met zijn kleurige weiden, zijn meidoorn-hagen, die zich weerspiegelen in vijvers en beken kronkelend door bloeiende narcissenplekken en grazend vee, onder de linden van zijn dorpplaats, zijn paden en wegen doorheen het landschap, al dat en nog meer nodigt de toerist tot een wandeling of een rustpoos uit.
Volgens gevonden keramische voorwerpen zouden de nakomelingen van de Kelten er gewoond hebben; daarna maakte Lontzen deel uit van het Karolingische Keizerrijk.
In een dokument van 1076 bepaalde Hendrik IV de politiek in de drie ambtsgebieden van de voogd te Walhorn, Lontzen en Mesch, en plaatste ze onder het bestuur van de proost van de kerk van de H. Maagd en Moeder Maria.
Door een schenkingsakte kwam de streek met en rondom Lontzen aan de domkerk van Aken; dat was het begin van een parochiale zielzorg. De kapel van de H. Hubertus (1328) werd van 1768 tot 1771 door een kerk vervangen. Te Lontzen-Busch staat de St-Anna-Kapel (13de eeuw).
Het oude kasteel is na een brand in 1972 gerestaureerd in 1986. Rondom liggen de landgoederen en typische boerderijen in blauwe steen.
Stilaan zijn er moderne en gezellige huizen bij gekomen, die zich inpassen in het kader van de typische hoeven en gebouwen die getuigen van meerdere eeuwen geschiedenis.
