Amerikaans Kerkhof - Henri-Chapelle
The American Battle Monuments Commission (ABMC) - Commissie voor controle op Amerikaanse Militaire Begraafplaatsen - door het VS rechtsstelsel gesticht in 1923, is een onafhankelijke instelling van het uitvoerend comite van de Amerikaanse regering.
Deze commissie is in de eerste plaats verantwoordelijk voor het herdenken van de militaire prestaties geleverd door de Amerikaanse strijdkrachten vanaf hun officiële intrede in de eerste wereldoorlog ( 6 april 1917 ). Tot de bevoegdheid van deze commissie behoort ook het aanleggen van militaire begraafplaatsen en gedenktekens, het ontwerp, constructie en onderhoud in alle overzeese landen, het toezicht bij het ontwerp en de uitvoering van constructies door private of openbare burgerlijke instanties en / of organisaties en het aanmoedigen van sponsors om de onderhoudskosten te dragen.
Deze begraafplaats, die 23 ha beslaat, ligt op de top van een heuvelrug met een prachtig panorama. Het gebied werd op 12 september 1944 bevrijd door troepen van de 1e Amerikaanse Infanterie Divisie (The Big Red One). Een voorlopige begraafplaats werd op 28 september 1944 in gebruik genomen, 200 tot 300 meter noordelijk van de huidige ligging en beschouwd als een meer aantrekkelijke locatie. Op deze grond rusten thans 7.989 doden grotendeels militairen die hun leven gaven in een poging het duitse tegenoffensief in the Ardennen te stuiten, meer bekend als de "Battle of the Bulge".
Algemeen. Westelijk van de hoofdweg 018, die deze gewijde grond doorsnijdt, bevindt zich het overzichtelijke gebied met de vlaggenmast. Op het einde heeft men een wijds uitzicht op het brede stroomgebied van de Berwinne en het daarachter liggende heuvelgebied. Het monumentale bouwwerk met de benaming "Memorial" is opgetrokken uit Massangis kalksteen, afkomstig uit de Côte d'Or, Frankrijk en bestaat uit de kapel en het gecombineerde bezoekersen museumgebouw, met elkaar verbonden door een zuilengalerij van 12 rechthoekige doorgangen. De zuilenrij, kapel en museum zijn geplaveid met grijs St Gotthard graniet uit Zwitserland. Oostelijk van de zuilenrij bevindt zich een uitgestrekt terras met een talud dat leidt naar de graven.
De zuilenrij. Op de 48 frontzijden van de 24 zuilen en de 4 zijden van de verbindende zuilen op het einde van de zuilengalerij staan gebeiteld het wapen van elk van de 48 Staten, de 3 territoriale gebieden en het District van Columbia. De voorzijde van het grootzegel van de Verenigde Staten is in brons aangebracht op de vloer. De namen en verdere gegevens van 450 vermisten waarvan het stoffelijk overschot niet is gevonden, of niet is geïdentificeerd, zijn gebeiteld in de 48 frontzijden van de pilaren. De verbindende eindzuilen dragen de volgende inscriptie in het Engels, Frans en Nederlands, "HIER STAAN OPGETEKEND DE NAMEN VAN AMERIKANEN DIE HUN LEVEN GAVEN IN DIENST VAN HUN VADERLAND EN RUSTEN IN EEN ONBEKEND GRAF". Een sterretje geeft degene aan die naderhand geïdentificeerd zijn. De doden waren afkomstig uit 42 Staten, het District van Columbia en Engeland.
De kapel is toegankelijk door bronzen deuren met gepolijste panelen. Bij de ingang aan de oostzijde is het volgende opschrift aangebracht: 1941 1945 ** IN DANKBARE HERINNERING AAN DE KRIJGSVERRICHTINGEN VAN HAAR ZONEN EN IN DIEP RESPECT VOOR HUN OPOFFERINGEN WERD DIT MONUMENT OPGERICHT DOOR DE VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA. Het interieur is rechthoekig van vorm, naar een strak ontwerp. Het altaar is vervaardigd van belgisch blauw en frans groen d'Issorie marmer. De muur achter het altaar is gemaakt van belgisch witgeaderd blauw marmer. De zuidelijke muur is van frans groen d'Issorie marmer. Aan de westelijke muur hangen de vlaggen van de Luchtmacht, Cavalerie, Geestelijke Verzorging, Genie, Veldartillerie, Infanterie en een Marine bataljon.
De notenhouten kerkbanken zijn gemaakt in Nederland. Het kruis en de banken zijn met opzet niet centraal geplaatst (evenals de verlichting), waardoor het geheel meer in evenwicht is.
De museumruimte is verbonden met de bezoekerskamer aan de zuidzijde van de zuilenrij. De deuren, net als die van de kapel, zijn vervaardigd uit donkerbrons met ingezette gepolijste panelen.
Op de westelijke binnenmuur, opgetrokken uit engelse Portland Whitbed stenen is een landkaart aangebracht, die een overzicht geeft van de militaire operaties in noordwestelijk Europa vanaf de landing in Normandië tot het einde van de oorlog. De landkaart is vervaardigd van zweeds zwart graniet, de geografische en militaire data zijn aangeven door middel van ingelegde mozaïek, gegraveerde en gekleurde tekens, duurzaam aluminium, brons, enz.
De gegraveerde tekst in het Engels, Frans en Nederlands vult de bijzonderheden van de landkaart aan. Onder aan de kaart zijn op een plateau van wit Carrara marmer twee belangrijke overzichten aangebracht: "de oorlog tegen Duitsland en de oorlog tegen Japan".
Op de zuidelijke muur treft men een identiek doch kleiner overzicht aan. Met de titel "Aken en de opmars naar de Roer" wordt getracht een inzicht te geven over de militaire operaties in de wijde omgeving van het kerkhof. Een gegraveerde tekst geeft nader uitleg.
zie ook :
Diverse kronieken
De feitelijke begraafplaats is verdeeld in 8 vakken, genummerd "A tot H"; zij worden gescheiden door de brede laan en de langgerekte grasperken. Davidsterren markeren de graven van degene die tot de joodse religie behoren, alle anderen zijn voorzien van een christelijk kruis. De 1984 grafstenen (er liggen 6 onbekenden in één graf) zijn aangelegd in brede flauwe bochten op het zacht glooiende grasperk. De doden zijn afkomstig uit de 49 Staten, het District van Columbia, Panama en Engeland. In 33 gevallen liggen 2 broers naast elkaar begraven, in één geval zelfs 3; daarnaast geven de grafstenen in 94 gevallen degenen aan die alleen bij God bekend zijn.
Helemaal vooraan bevindt zich het beeld van de aartsengel die de lauwerkrans, zinnebeeld van de heldhaftige dood, met een speciale opdracht aan de Almachtige aanbiedt.
De aanplant. De gedenkplaats is omgeven met een lijstwerk van buxushagen welke doorlopen tot de paden die leiden naar het kerkhof. Op het einde van de perken die uitkomen bij de gedenkplaats staan groepen treurwilgen; in de flanken van het bouwwerk noordelijk en zuidelijk van het grasveld treft men groepen Servische sparren en Noorse sparren aan, afgewisseld door meidoorns.
Langs de geplaveide toegangsweg tot de gedenkplaats zijn grote bedden met rose polyantha rozen aangelegd, grenzend aan de zuilenrij groepjes witte rozen.
Op het kerkhof zelf werden berken, haagbeuken en taxus geplant en men groepeerde de wild groeiende buxus tegen de omgevende muur. Aan de andere zijde van de muur treft men bosjes Rhododendrons, Pontieum en struiken (kastanje) aan alsmede een aantal noorse sparren.
De architecten verantwoordelijk voor de aanleg van het kerkhof en monumentale gebouwen waren Holabird, Root en Burge uit Chicago. De tuinarchitect was Frans Lipp uit Chicago, Illinois. Het beeld van de aartsengel werd ontworpen door Donald Hord uit San Diego, California. De ontwerper van de landkaarten was Sante Graziani uit Worchester, Massachusets.
De voltooiing van het geheel vond zijn beslag in 1960. De plechtige ingebruikname van het vernieuwde kerkhof vond plaats op 9 juli 1960.
